معنی حزام مروزی - جستجوی لغت در جدول جو

حزام مروزی

لغت نامه دهخدا

کسی که با مال حرام امرار معاش می کند و رزق وروزی خود را از راه ناروا به دست می آورد، کنایه از فقیر، نیازمند

(کِ مِ مَرْ وَ)

ابوالفضل محمد بن محمد السلمی. یکی از دانشمندان درجۀ اول و قاضی بخارا. حمیدی فرمانفرمای خراسان وی را به وزارت برگزید و او بسال 332 هجری قمری مقتول شد. وی تألیفات و شاگردان بسیار داشت. (قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

حامض مروزی

(مِ ضِ مَرْ وَ)

صولی در الاوراق گوید: و مات المروزی المعروف به حامض رأسه (؟) لاثنی عشره لیله خلت من شهر رمضان، و قد سمع الناس منه حدیثاً کثیراً. (اخبارالراضی ص 213)

لغت نامه دهخدا

حرام روزی

(حَ)

آنکه رزق مقسومش ضایع و تباه گردد. تنگ روزی:
می ده که من حرام روزی
خونابه خورم کدام روزی.
نظامی (الحاقی).
، آنکه از حرام اعاشه کند. آنکه از حرام هزینه کند

لغت نامه دهخدا

معنی حزام مروزی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما